CENY TRANSFEROWE
Ceny transferowe (sporządzanie ich dokumentacji) to obszar naszej specjalizacji.
Sporządzanie dokumentacji cen transferowych
KRS Kancelaria specjalizuje się w sporządzaniu dokumentacji cen transferowych. Dzięki doświadczeniu naszego zespołu zminimalizujemy ryzyko zastosowania wobec Państwa sankcyjnej stawki podatkowej oraz grzywny w razie ewentualnej kontroli organów administracyjnych w tym zakresie. Oferujemy rozwiązania dopasowane do konkretnego przypadku uwzględniające m.in. specyfikę branży.
Obowiązek sporządzenia dokumentacji
Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej wynika wprost z uregulowań zawartych w art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie przytoczonych przepisów Podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej transakcji, w przypadku gdy przekroczą poniżej wskazane limity:
- 100.000 EURO – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7 (dotyczy tylko osób prawnych), albo
- 30.000 EURO – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
- 50.000 EURO – w pozostałych przypadkach,
- 20.000 EURO – dla transakcji, w których jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Charakterystyka powiązań
Dla obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej kluczowa pozostaje kwestia zdefiniowania pojęcia podmiot powiązany. Definicja podmiotów powiązanych została zawarta odpowiednio w art. 11 ust. 1, 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 25 ust.1, 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podmiotem powiązanym w rozumieniu przytoczonych przepisów może być zarówno podmiot krajowy, jak i podmiot zagraniczny.
W zakresie relacji pomiędzy podmiotem krajowym a zagranicznym za powiązane uznaje się podmioty spełniające jedną z poniższych przesłanek:
- podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
- podmiot zagraniczny bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
- te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
W zakresie relacji pomiędzy podmiotami krajowymi za powiązane uznaje się podmioty spełniające jedną z poniższych przesłanek:
- podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
- te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
Bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu lub kontroli danego podmiotu należy traktować jako wywieranie faktycznego wpływu na podejmowanie strategicznych decyzji i kontrolę przedsiębiorstwa, nie zaś tylko pełnienie formalnych funkcji, np. w zarządzie lub radzie nadzorczej drugiego podmiotu. Przepis nie zawęża bowiem zakresu tego pojęcia wyłącznie do uprawnień o charakterze formalnym.
Natomiast posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%. Z kolei określając wielkość udziału pośredniego, jaki podmiot posiada w kapitale innego podmiotu, przyjmuje się zasadę, że jeżeli jeden podmiot posiada w kapitale drugiego podmiotu określony udział, a ten drugi posiada taki sam udział w kapitale innego podmiotu, to pierwszy podmiot posiada udział pośredni w kapitale tego innego podmiotu w tej samej wysokości. Jeżeli wartości te są różne, za wysokość udziału pośredniego przyjmuje się wartość niższą.
Niniejsze zasady stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz wówczas, jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach. Przez pojęcie powiązań rodzinnych rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.
Szczególny obowiązek dokumentacyjny związany jest z dokonywaniem transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Przy tego typu transakcjach obowiązek dokumentacyjny występuje bez względu na istnienie powyżej wskazanych powiązań. Lista krajów oraz terytoriów, na których terenie stosowana jest Szkodliwa konkurencja podatkowa znajduje się w Rozporządzeniach Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz osób fizycznych.
Elementy dokumentacji podatkowej
Przepisy podatkowe wprowadzające obowiązek dokumentacyjny, nie określają wprost wzoru dokumentacji podatkowej cen transferowych. Jednakże w przepisach określone zostały elementy stałe, które dokumentacja powinna zawierać.
W pierwszej kolejności treść dokumentacji określa funkcje, jakie spełniać mają podmioty uczestniczące w transakcji, z uwzględnieniem tego, która ze stron spełnia funkcje bardziej istotne. W ramach tego punktu uczestnicy powinni uwzględniać użyte aktywa oraz podejmowane ryzyko, z uwzględnieniem jego rozkładu na uczestników transakcji.
Druga część dokumentacji powinna zawierać określenie wszystkich kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty. Przepisy podatkowe nie definiują użytego terminu wszystkie przewidywane koszty związane z transakcją. Należy przyjąć, iż będą to niewątpliwie koszty bezpośrednio związane z zapłatą za przedmiot transakcji, ale także inne koszty dodatkowe ponoszone w związku z transakcją. Ich rodzaj zależeć będzie od cech danej transakcji. Takie koszty zazwyczaj nie są uwzględniane w cenie, ale wpływają na ustalenie rentowności transakcji, czyli w konsekwencji jej rynkowego charakteru.
Kluczowym elementem dokumentacji jest wskazanie przyjętej metody oraz sposobu kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji. Metody kalkulacji określone są w treści rozporządzenia wykonawczego do ustaw o podatku dochodowym. Najbardziej powszechną jest tzw. Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej. Polega ona na porównaniu ceny za produkty i usługi, zastosowaną w porównywalnych transakcjach pomiędzy podmiotami od siebie niezależnymi. Analiza porównywalności przy stosowaniu metody porównywalnej ceny niekontrolowanej winna obejmować w szczególności jakość usług bądź produktów, umowny rozkład praw i obowiązków stron, jak również wielkość wzajemnych obrotów czy też odpowiedzialność za niewykonanie bądź niewłaściwe wykonanie zobowiązania.
Dokumentacja cen transferowych dotycząca zwłaszcza świadczeń o charakterze niematerialnym, powinna zawierać opis oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia transakcji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń objętych transakcją. Niniejszy punkt dotyczy zarówno korzyści doczesnych związanych osiąganych przez podmiot, jak również korzyści mogących się objawić w długofalowej perspektywie jego funkcjonowania.
Ostatnim elementem dokumentacji jest opis strategii gospodarczej podatnika.
Zgodnie z powołanym rozporządzeniem wykonawczym do ustawy, ten punkt dokumentacji winien zawierać informacje o stosowaniu cen promocyjnych przy wchodzeniu na dany rynek, czasowej obniżce zysków w zamian za wyższe zyski długoterminowe, ponoszenia przez pewien okres wyższych kosztów w celu utrzymania się na rynku lub zdobycia nowego oraz wprowadzenia na rynek innowacyjnych produktów lub usług. Warto również w tym punkcie odnieść się do innych okoliczności mających realny wpływ na wartość transakcji.
Sankcje
Sankcje, jakie grożą podmiotowi za niewykonanie obowiązkowej dokumentacji podatkowej cen transferowych należy podzielić na: sankcje podatkowe oraz sankcje karnoskarbowe.
1. Sankcje podatkowe – 50 % stawka sankcyjna.
Podstawową sankcją jest 50% stawka podatkowa określona w art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 30d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tymi przepisami nieprzedłożenie dokumentacji podatkowej w przypadku wystąpienia obowiązku jej sporządzenia skutkuje wykorzystaniem sankcyjnej stawki podatku w wysokości 50% obliczonej od podstawy opodatkowania stanowiącej różnicę pomiędzy dochodem ustalonym przez organ podatkowy a zadeklarowanym przez podatnika. Podkreślenia wymaga fakt, iż zastosowanie stawki 50% nie zwalnia osób odpowiedzialnych za sprawy finansowe i gospodarcze w spółkach lub osoby prowadzące działalność gospodarczą lub będące wspólnikami spółek osobowych od odpowiedzialności na podstawie przepisów Kodeksu Karnego Skarbowego.
2. Sankcje karnoskarbowe – grzywna.
Oprócz w/w sankcji podatkowych, niewywiązanie się z obowiązku przedłożenia dokumentacji transakcji z podmiotem powiązanym skutkuje wypełnieniem znamion wykroczenia skarbowego stypizowanego w art. 80 § 1 Kodeksu Karnego Skarbowego. Niniejszy przepis stanowi, że kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych, w przypadku, gdy po przeprowadzonym postępowaniu podatkowym powstanie dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Zgodnie z Kodeksem Karnym Skarbowym stawka dzienna nie może być niższa od 1/30 części najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji, ani też przekraczać jej czterystukrotności. Przy założeniu średniego wynagrodzenia w sierpniu 2016 r. na poziomie 4.250 złotych, grzywna za opisane wykroczenie może osiągnąć nawet kwotę w wysokości 1.700.000 złotych.
NAJISTOTNIEJSZE ZMIANY W ZAKRESIE DOKUMENTACJI
CEN TRANSFEROWYCH OD 1 STYCZNIA 2017 r.
Zmiany w definicji podmiotów powiązanych
W pierwszej kolejności wskazujemy, iż od dnia 1 stycznia 2017 r. ustawodawca wprowadza istotną korektę w zakresie definicji podmiotów powiązanych. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 11 ustawy o CIT oraz odpowiednio art. 25 PIT za podmioty powiązane kapitałowo będziemy uważać tylko te, w których udział w kapitale innego podmiotu nie będzie mniejszy niż 25 proc., a nie jak dotychczas tylko 5 proc. Wskazana zmiana progu procentowego będzie miała zastosowanie zarówno do oceny powiązania kapitałowego o charakterze bezpośrednim, jak i pośrednim. W zakresie regulacji dotyczących powiązań o charakterze osobowym czy rodzinnym ustawodawca nie przewidział żadnych zmian.
Uzależnienie obowiązków od wielkość podatnika
Obecne przepisy uzależniają obowiązek przygotowania dokumentacji podatkowej – obok kryterium występowania powiązań pomiędzy podmiotami, od przekroczenia łącznego limitu wartości dla transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami. Na mocy nowych przepisów, oprócz wartości transakcji, pojawi się również kryterium wielkość przychodów podatnika.
Z obowiązków dokumentacyjnych zwolnione zostaną podmioty, których roczny obrót nie przekracza 2 mln EURO. Natomiast w przypadku, gdy spółka bądź osoba fizyczna osiąga przychody o wartości od 2 mln EURO do 20 mln EURO, to będzie musiała udokumentować transakcje, których wartość przekracza w roku podatkowym 50 tys. EURO.
Skutki przekroczenia progu 2.000.000 EURO
Przekroczenie progu 2 mln EURO spowoduje dla podatnika powstanie obowiązku dokumentacyjnego w kolejnym roku podatkowym, bez względu na wysokość osiągniętego przez podatnika przychodu w kolejny roku. Oznacza to, że każdorazowe przekroczenie progu 2 mln EURO przychodów lub kosztów spowoduje konieczność sporządzania dokumentacji, przez co najmniej 2 kolejne lata podatkowe.
Możliwość żądania przez organ przedłożenia dokumentacji pomimo niewypełnienia ustawowych limitów
Na mocy znowelizowanych przepisów wprowadzono nowe uprawnienia dla organów podatkowych lub kontrolnych, które będą mogły zażądać dokumentacji do transakcji lub innych zdarzeń, których wartość nie będzie przekraczała ustawowych limitów.
Może się tak zdarzyć, jeśli w ocenie organów zaistnieją okoliczności wskazujące na prawdopodobieństwo zaniżenia wartości w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji. W takim wypadku obowiązującym dla jej przedłożenia będzie 30-dniowy termin liczony począwszy od dnia doręczenia podatnikowi żądania.
Konieczność złożenia oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji
Kolejnym obowiązkiem nałożonym na podatnika na mocy znowelizowanych przepisów jest obowiązek przedłożenia oświadczenia o sporządzeniu kompletnej dokumentacji podatkowej. Podatnicy będą to musieli zrobić do dnia, w którym upływa termin złożenia zeznania podatkowego.
Obowiązywanie przepisów
Co do zasady, nowe przepisy będą miały zastosowanie do transakcji lub innych zdarzeń, które będą realizowane po dniu 31 grudnia 2016, czyli po raz pierwszy za rok 2017.
